Kebaby znajdziesz w krajach na całym świecie. Większość z nich reklamuje się jako miejsca, gdzie można zjeść prawdziwy turecki kebab, co więc to tak naprawdę oznacza? Zasadniczo jest to sposób na łączenie wielu odmian dań mięsnych. Najczęściej gotuje się je na szpikulcu lub rożnie. Istnieją pewne dowody na to, że samo słowo wywodzi się ze starożytnych języków tureckich (które częściowo wywodzą się z arabskiego) i pierwotnie oznaczało „pieczone mięso”. Restauracje z kebabem w Turcji oferują regularny wybór rodzajów kebabów, więc warto w tym miejscu wymienić kilka, bo być może staną się one Twoimi ulubionymi.
Sish – prawdziwy turecki kebab
Najpopularniejszą odmianą kebaba jest marynowana jagnięcina lub wołowina gotowana na szpikulcu zwanym „szaszłykiem” lub pisanym po turecku jako şiş. Razem z nimi czasami gotuje się warzywa, przy czym typowe warzywa to bakłażan, pomidor, papryka, cebula, ogórki kiszone i grzyby. Podobną potrawą jest cop sish kebab. Jest to mięso bardzo podobne do normalnego szaszłyka. Różnica polega po prostu na tym, że szaszłyki są drewniane, a nie żelazne, ale rodzaje marynat, mięs i warzyw są zasadniczo takie same. Prawdziwy turecki kebab cop sish zwykle zawiera mniejsze kawałki mięsa i mniej warzyw, stąd jego nazwa, co przekłada się na „śmieci”, chociaż jego smak nie jest żadnym powodem do żartowania sobie z niego. Bardziej tłuste kawałki mięsa są zwykle krojone na mniejsze kawałki, a następnie ubijane z pomidorami i czosnkiem przed marynowaniem w zestawie przypraw. Ponieważ kawałki są małe, stają się bardziej chrupiące niż inne kebaby. Są również często używane jako przystawki do większego posiłku z kebabu.
Prawdziwy turecki kebab Adana i Urfa
W menu każdej kebabiarni są one wymienione jako dwie różne odmiany, ale zasadniczo są takie same, z wyjątkiem tego, że Adana jest ostrzejszą wersją kebaba Urfa. Uważa się, że dania można uznać za prawdziwy turecki kebab, jeśli przepisy pochodzą z południowo-wschodniej Turcji, a Urfa i Adana to dwa charakterystyczne południowo-wschodnie miasta w Turcji.
Oba kebaby są mieszanką mielonej wołowiny lub jagnięciny, które są ugniatane razem z cebulą, czosnkiem i lokalnymi przyprawami przed ręcznym pakowaniem na szaszłyk. Te przyprawy są główną różnicą między kebabami Urfa i Adana, a Adana zawiera płatki czerwonej papryki i paprykę urfa oraz inne łagodniejsze przyprawy (takie jak oregano i kminek), które wciąż przyciągają smakiem, nawet gdy już nie są zbyt gorące. Kapiący tłuszcz pomaga związać mięso, tak że po ugotowaniu możesz zobaczyć dziurę w środku.
Kebaby są zwykle podawane z innymi grillowanymi warzywami, ale nie na tym samym szaszłyku, co kebab.
Iskender jest niezwykle popularny, szczególnie w Stambule i Bursie, skąd pochodzi kebab. Nazwa „Iskender” oznacza po turecku Aleksander, a jej nazwa pochodzi od rzekomego założyciela XIX-wiecznego szefa kuchni z Bursy, który wynalazł Döner Kebab, czyli kebab rotacyjny.
Iskender Kebab jest wytwarzany przez krojenie kawałków döner kebab na chleb pide, który pokrojono na małe kwadraty. Następnie całość jest podsmażana, a obok niej podawany jest pikantny sos pomidorowy i kremowy jogurt. Często podaje się z nim pieczoną paprykę i pomidora. Jest to jeden z bardziej sycących kebabów i jest naprawdę zachwycający, gdy wszystkie smaki łączą się do perfekcji.
Prawdziwy turecki kebab to nie jedyna potrawa turecka
Kuchnia turecka ma wiele dań warzywnych i szeroką gamę zróżnicowanych potraw wegetariańskich. Bardzo krzywdzące jest uznawanie, że jedynie prawdziwy turecki kebab wart jest spróbowania. Jedną z rzeczy, które sprawiają, że kuchnia turecka jest tak wspaniała, jest jej sezonowość. Z kilkoma wyjątkami, prawie każde danie można znaleźć tylko w sezonie, w którym jego podstawowe składniki są najświeższe, a prośby o danie poza sezonem często spotykają się z odmową.
Atrakcjami tureckiej kuchni wegetariańskiej i wegańskiej są dolma i sarma, w których można nadziewać prawie wszystko (choć oczywiście nadziewane są liście winorośli). Kuchnia jest również oparta na oliwie z oliwek, co nadaje dodatkowy lekki smak tak wielu pysznym świeżym warzywom. Turcja ma niesamowicie zróżnicowany krajobraz, od łagodnych wzgórz, przez jałowe pustynie, po nadmorskie piękno. W rezultacie ma szeroką gamę świeżych owoców i warzyw, które są wykorzystywane do gotowania. Wielu Turków zasadniczo „przypadkowo” stosuje dietę wegańską, szczególnie na wybrzeżu Morza Czarnego, gdzie zioła i warzywa są tak powszechne, a mięso jest często uważane za drogi przysmak.